Kathang Isip sa Karagatan

Tula

Sa muling pagtiklop ng langit,
Mata'y lumigid sa baybayin;

Hinahanap kahit anino,
Kung ikaw nga ba ay darating.

Pusong uhaw sa iyong piling,
Hinahanap ang haplos mo't paglalambing;

Sunod sa kumpas ng alon,
Kadiliman ay tumakip sa maghapon.

Ayaw pang tumayo sa pagkakaupo,
Sa buhanging nagbabalatkayo;

Simo'y ng dagat wari'y ikaw'y darating,
Bigyang pag-asa itong pusong nagdirimdim.

Katahimikan ko'y pinunit ng sigla,
Sa yakap mong nakabibigla;

Sabay harap sa iyong pagsinta,
Hay! hangin lamang pala.

Nagtatampo ang mga ulap,
Mga bituin ay ayaw lumiwanag;

Mabuti pang umuwi na lamang,
At huwag nang mag-antay ng magdamag.

Kailan ka ba darating?
Tanong ng diwang may hinihiling;

Sa kawalan ay nakatitig ng mariin,
Bigyang pansin ang aking hiling.

Pangarap ko ay simple lamang,
Ang makapiling ka kahit panandalian;

Pumarito ka sa aking kinaroroonan,
Ating pagsaluhan ang pagmamahalan.